Met welke groepen resoneer ik?

Het aantal vrouwen ( met een groot pakket aan verantwoordelijkheden) tussen de 20 en 40 jaar met een baan binnen het zorg- en welzijnslandschap én een gezin én vaak ook nog de zorg voor hun ouders, die burn-out raken is zorgwekkend. De steeds toenemende (prestatie)druk die onze maatschappij vraagt (hoge kwaliteit, met minder mensen in kortere tijd) en ook privé nauwelijks herstel tijd, maakt dat zij uiteindelijk afbranden.
Mantelzorgers (specifiek: ouders van chronisch zieke- en gehandicapte kinderen/jongeren) hebben naast verdriet, zorg en pijn, een baan, een gezin en moeten steeds meer aandeel nemen, alert zijn en blijven omdat er binnen het huidige zorgsysteem minder ondersteuning wordt geboden door kwalitatief minder en minder goed opgeleid personeel.
Ook studenten zorg- en welzijn, die in een burn-out raken nemen, nemen snel toe in aantal. (hoge werkdruk, geconfronteerd met zorg, leed en pijn) voelen grote verantwoordelijkheid, krijgen weinig begeleiding en ondersteuning. Het onderwijs heeft eigen problemen en daardoor moet de student (te) veel zelf doen en wordt op zichzelf terug geworpen.
(Hoog)sensitieve kids hebben het zwaar om zich staande te houden in bijvoorbeeld hun klas, de maatschappij. Ze voelen meer en soms teveel, worden niet goed begrepen of krijgen niet de ondersteuning die ze nodig hebben. Met hen wil ik graag samen, met onder andere mijn pony's, werken aan hun weerbaarheid, en paardenkrachten! ;-)